CITATEN
uit: "Joyce, onderwerping in liefde"
Nu bijvoorbeeld, kijk ik naar haar stevige borsten met hun harde, bruine tepels, naar de zwarte, in de vorm van een vlinder geschoren krulletjes op haar buik en naar de geëpileerde lippen daaronder. Zowel door de tepels als door de kutlippen heb ik gouden ringen aangebracht; in combinatie met Joyce' bruine huid geven ze een betoverend effect. Joyce loopt naakt omdat ze in mijn schrijfruimte, op de zolderverdieping, alleen maar naakt mag verschijnen. Ze is mijn lieve, gehoorzame en toegewijde slavinnetje.
"Kijk me aan", zei ik streng. "Nu zal ik je eens wat gehoorzaamheid bijbrengen, Joyce, en wel met dit zwieptakje. Wat zou je ervan denken als ik dat op je billen liet dansen?" "Nee, niet doen", zei ze gesmoord, maar in haar ogen verscheen ineens een blik, zo mooi, zo ongelooflijk mooi, dat ik er een moment stil van werd. Een blik van ontzag, van verlangen, van ... onderdanigheid.
Op zulke momenten krijg ik, hoewel totaal ongelovig, neiging tot wat bijbelse beeldspraak. Een naakte, jonge vrouw is naar mijn idee de kroon op de schepping en als ze dan op het punt staat de heilige geest te ontvangen (een orgasme te krijgen), is ze nog minstens twee maal zo mooi. En dan nog een brùìne naakte vrouw!
De natuur is Joyce zeer welgezind geweest en voor de zoveelste maal genoot ik haast ademloos van de aanblik van haar lichaam, nog extra opgewonden door het besef van de macht die ik over haar had, waardoor mijn preutse Joyce hier op mijn bevel naakt in het bos liep.
Wat een verrukking is het als je weet dat, direct onder haar jurk of rok, het intiemste deel van een vrouw open en bloot toegankelijk is. Daar hoeft het niet eens zichtbaar voor te zijn; het idee op zich is al opwindend.
Joyce' borsten deinden, de zon en de bladeren speelden een licht- en schaduwspel op haar prachtige, glanzende huid. Als ik haar in tegenlicht zag en de zon door de mini-haartjes op haar rug en schouders scheen, leek ze omgeven door een fijn, poëtisch waas.
Ik bond haar dijen dan zo ver opzij vast dat haar spieren pijnlijk protesteerden, maar dan wezen haar knieën nog altijd schuin omhoog. Daarom maakte ik aan de boeien om haar bovenbenen riempjes vast, die ik via schroefogen in de vloer kon aanspannen. De oefening bestond eruit, dat ik op die manier haar knieën steeds strakker naar de vloer trok, elke keer ietsje verder. Soms, als Joyce straf had verdiend, combineerde ik straf en opvoeding door ook haar voeten nog wat verder buitenwaarts te trekken. Wie wil weten hoe dat voelt, moet het maar eens proberen.
Zelfs van straf weet Joyce iets moois te maken. Ik dreigde haar een keer, terwijl ze naakt op haar knieën voor me zat, 'voor straf' met de zweep over haar borsten te slaan en wat deed die prachtvrouw: ze hief haar hoofd op en spreidde haar armen om haar lichaam zo kwetsbaar mogelijk aan te bieden. Het was een gebaar van overgave, zó mooi, dat ik er helemaal ontroerd van werd. (Zie schilderij op cover.)
Onder haar rok moest ze van nu af aan altijd en overal naakt zijn, echt helemaal naakt. Dat is nu eenmaal mijn idee van een seksslavinnetje.
Eerder heb ik al beschreven dat ik zo'n hekel heb aan nylons, of liever: niet aan nylons op zich, maar aan het ouderwetse vrouwen-ondergoed dat je daarvoor nodig hebt, zoals jarretel-gordeltjes of step-ins. Nu Joyce ringen had, kon ik dat spul op een originele manier omzeilen, want in plaats van jarretels te bebruiken kon Joyce voortaan, met behulp van jarretel-clips, haar nylons vastmaken aan ... haar pretlippen. Die pretlippen werden daardoor wat uitgerekt en tegen haar dijen aangetrokken, zodat haar liefdesorgaan continu een beetje openstond en als ze haar benen spreidde zelfs wijdopen.
Ach, wat is zo'n kut toch wonderbaarlijk mooi. Om te beginnen de ligging: tussen twee zachte vrouwendijen, maar niet helemaal aansluitend. Dan de vorm: een delicaat, ietsje gerimpeld, langwerpig heuveltje. Van onderen loopt het uit in een punt, net boven de bilspleet. Van boven lijkt het zich te verbreden en geleidelijk over te gaan in de venusheuvel, maar als je goed kijkt loopt het ook daar in een puntje uit; er is verschil in huidstructuur tussen de sekslippen en de buik. Dit tere heuveltje wordt in tweeën gedeeld door een rose gleufje, dat soms bijna gesloten is, maar soms ook, vooral na streling, open blijft staan. In dat gleufje: zachte, vochtig-warme, uiterst veerkrachtige plooitjes, met daartussen, goed beschermd, een klein, glanzend knobbeltje.
Langzaam, met subtiel vingerspel, bracht ik Joyce in steeds hogere regionen van seksuele opwinding. Een mooier schouwspel bestaat er niet. Een mooie vrouw, een mooie brùìne vrouw ook nog, die op het punt staat een orgasme te krijgen ... ik vind dat zoiets groots, zoiets magnifieks. Daar zal ik mijn leven lang nooit genoeg van krijgen.
