TEKSTFRAGMENTEN

Uit elk boek zijn door Henk Voogel en Paul Gérard een aantal tekstfragmenten geselecteerd.
Hier steeds een paar korte voorbeelden met links naar de complete fragmenten van ieder boek.

De afbeeldingen zijn steeds een directe link naar het desbetreffende boek in de boekwinkel

“Connie, gepijnigd uit liefde” ... De kettinkjes met de brede kartelbekken kwamen weer tevoorschijn van onder het bed en Connies jonge, zachte pretlippen werden weer in een bijtende greep genomen en tot het uiterste uitgerekt, zodat de rose binnenkant van haar liefdesorgaan open en bloot voor hem lag... ... Haar kut krampte en tot haar eigen verbazing merkte ze dat de gedachte aan pijn haar opwinding verhoogde. "Pijn, pijn, pijn", hamerde het in haar hoofd, terwijl haar hand steeds wilder haar nu kletsnatte gleufje kneedde. Ook de witleren boeien, die ze nog steeds droeg, leken nu opwindend. Hijgend haalde ze adem, met haar hoofd achterover in het kussen. "Pijn, pijn."... ... Als ze zich over een dossier heen boog, viel haar jurk van voren open en kon hij haar borsten praktisch helemaal zien hangen. Een beha droeg ze duidelijk niet. Toen ze even later op een voet en een knie een dossier zat te bestuderen, kroop haar rok omhoog en meende hij even een donker plekje te zien op haar buik, of in ieder geval miste hij het verwachte wit van een broekje... ... Een paar minuten gebeurde er niets, tot ineens een zweepslag Connies billen striemde.... meer tekstfragmenten

“Iris, tien geboden voor een seksslavin” ... Chris vestigde zijn ogen op haar. Hij had staalblauwe ogen, die hard en zacht tegelijk waren en Iris kreeg het gevoel of ze spiernaakt was, nee erger nog, of hij haar tot in het diepst van haar ziel kon peilen... ... Weet je wat het is, Iris? Jij verlangt van mij, dat ik aan jouw wensen tegemoetkom, jouw masochistische wensen. Ik moet jouw meester zijn, maar binnen bepaalde grenzen, of minstens binnen het patroon van jouw fantasieën. In die benadering sta jij zelf dus in het middelpunt. Een echte slavin heeft echter geen wensen, of als ze die al heeft toont ze ze niet; een goede slavin leeft slechts voor haar meester... ... Let op. Gedurende de proefperiode mag jij geen seks hebben, op welke manier dan ook, behalve op mijn bevel. Ook dan mag je echter niet klaarkomen, behalve als ik je daar uitdrukkelijk toestemming voor geef of laat geven. Dit verbod gaat nù in en ik geef je nu géén toestemming.... neer tekstfragmenten

“Joyce, onderwerping in liefde” ... Wat een verrukking is het als je weet dat, direct onder haar jurk of rok, het intiemste deel van een vrouw open en bloot toegankelijk is. Daar hoeft het niet eens zichtbaar voor te zijn; het idee op zich is al opwindend. ... Joyce' borsten deinden, de zon en de bladeren speelden een licht- en schaduwspel op haar prachtige, glanzende huid. Als ik haar in tegenlicht zag en de zon door de mini-haartjes op haar rug en schouders scheen, leek ze omgeven door een fijn, poëtisch waas... ... Ik bond haar dijen dan zo ver opzij vast dat haar spieren pijnlijk protesteerden, maar dan wezen haar knieën nog altijd schuin omhoog. Daarom maakte ik aan de boeien om haar bovenbenen riempjes vast, die ik via schroefogen in de vloer kon aanspannen. De oefening bestond eruit, dat ik op die manier haar knieën steeds strakker naar de vloer trok, elke keer ietsje verder. Soms, als Joyce straf had verdiend, combineerde ik straf en opvoeding door ook haar voeten nog wat verder buitenwaarts te trekken. Wie wil weten hoe dat voelt, moet het maar eens proberen... ... Zelfs van straf weet Joyce iets moois te maken. Ik dreigde haar een keer, terwijl ze naakt op haar knieën voor me zat, 'voor straf' met de zweep over haar borsten te slaan en wat deed die prachtvrouw: ze hief haar hoofd op en spreidde haar armen om haar lichaam zo kwetsbaar mogelijk aan te bieden. Het was een gebaar van overgave, zó mooi, dat ik er helemaal ontroerd van werd.... meer tekstfragmenten

“Sylvia en andere verhalen” .... -Uit: Engeltje, Meesterschap is vakmanschap- "Je krijgt nog straf voor je ongehoorzaamheid", zei hij na een poosje. Angelique schrok, maar durfde niets te zeggen. "Vind je zelf ook niet dat je straf hebt verdiend?" zei hij, haar strak in de ogen kijkend. Ze knikte schuw. Hij haalde twee klemmetjes tevoorschijn. -Uit: Martine, Droomjob- "Ik kom solliciteren", zei ik. Hij keek op een lijst. "Bent u Martine?" .... "Kleed u zich dan maar uit." "Hier?" "Nee, in Australië. Komt u solliciteren of niet?" Ja, dat kwam ik doen. Ik vond het een raar idee dat ik me daarvoor moest uitkleden. Griezelig, maar op een spannende manier. Ergens had ik het gevoel dat ik zou moeten weigeren, maar ik kon het niet -Uit: Yvette- Nog gaf hij zich niet helemaal gewonnen. "Je bent gek, Yvette. Je bent nog zo jong." Ja, dat kon allemaal wel wezen, maar ik wilde maar één ding: HEM. Dat was het enige wat telde. Ik kroop dicht tegen Sander aan. Nog heel even leek hij tegen zichzelf te vechten, toen trok hij me plotseling over zijn knieën, trok mijn rokje omhoog en gaf me een ongenadig pak op mijn billen. Oef, wat een harde handen had die man! .... meer tekstfragmenten

“Tanja, onschuldig plezier” ... Wat is Tanja toch eigenlijk een heksje. Héél onschuldig, héél onbevangen met die knul liggen kletsen, naakt in haar luie stoel, maar ondertussen! Benen tikje spreiden, één been optrekken, zich even uitrekken en haar rug krommen, even aan haar tepel krabben, dat soort dingen.... ... Irene lag op haar rug bovenop Tanja, die haar in een houdgreep hield. Ze had Irenes armen strak naar achteren getrokken en bovendien haar eigen benen om die van Irene heen gedraaid, zodat Irene volkomen machteloos was. Ik moet er nog bij vertellen dat de beide meisjes spiernaakt waren, zodat ik recht tegen twee prachtige poesjes aankeek. Aangezien de meisjes met hun benen wijd lagen, stonden die poesjes nog een beetje open ook.... ... Maar wat zij nog niet eens wisten en ik wèl: Tanja had geen slipje aan onder dat korte rokje. Ik vroeg me af of ze van plan was dat aan de jongens te laten merken of niet. In ieder geval ging ze met een been op het stenen randje staan, waarmee ik ons postzegel-voortuintje had afgezet. Met haar dijen op die manier een tikje gespreid en haar minirokje ietsje opgetild, kon het werkelijk niet meer dan een millimeter schelen voordat - laat ik zeggen - ze dat rokje net zo goed niet aan zou kunnen hebben. Nee, sterker nog, volgens mij kwamen haar venushaartjes er nu al onderuit.... meer tekstfragmenten

“Wendy, verliefd en gehoorzaam” ... Langzaam legde ik mijn handen op mijn veel te blote dijen. Ik haakte mijn duimen onder de rand van mijn slipje. Moest ik ècht ... hier op straat ...? Doodzenuwachtig sloot ik mijn ogen en rukte mijn broekje omlaag. Snel stapte ik eruit en gaf het hem... ... "Trek je voeten voor je op de bank. ... Ja, doe je knieën maar tegen elkaar; dat mag wel." Bang keek ik rond. Iedereen zou kunnen zien dat ik naakt was onder mijn rokje! Maar ik zag niemand kijken en ik gehoorzaamde. "Goed zo, Wendy, en nu moet je tonen of het je ernst is; tonen wat je waard bent. Schuif je voeten uit elkaar."... ... Weer bond hij mijn polsen en enkels vast. Vol angst zag ik Eline uithalen en voelde ik de zweep over mijn trillende tieten striemen. Haar tweede slag trof mijn buik, zijn derde mijn dijen. Nog een keer mijn buik en tot slot een felle striem over mijn borsten. Ik kon het niet verdragen en schreeuwde van pijn... ... "Ja, ze is nat, heerlijk nat. Begrijp je wat ik bedoel? Wendy schaamt zich vreselijk, maar ze vindt het ook geil wat ik met haar doe. Daarom moet deze fijne schat van me precies doen wat ik zeg. Wendy-lief, til je rokje op en laat ze zien hoe gehoorzaam je bent en wat een mooi poesje je hebt."..... meer tekstfragmenten

“Yvonne, strenge en lieve verhalen” ... Bibberend stapte ze uit, na een snelle blik over het verlaten pleintje, en rillend stond ze naast de auto. Poedelnaakt! Met alleen een paar schoentjes aan! De avondlucht streek kil langs haar van angstzweet vochtige huid. Ze kromp in elkaar, haar billen naar achteren, haar knieën gebogen, haar handen beschermend voor haar poesje en haar borsten.... ... Hij schoof mijn rok omhoog en gromde kwaad toen hij mijn panty zag. Hij greep de dunne stof, gaf een forse ruk en trok het ding van me af. Ook mijn slipje scheurde hij finaal in stukken. ... In mijn blote kont lag ik voor hem op de motor, met een stel kijkende kerels eromheen.... ... Dan gaan we uit, bijvoorbeeld dansen, of naar een (staande) receptie, en dan verplicht hij me, die geisha-balletjes te dragen. Maar tussen al die mensen kan ik toch niet gaan staan gillen, wel? Maar als ik klaarkom, gil ik, dus kan ik me ook niet permitteren om klaar te komen. Maar als ik in beweging blijf met die balletjes in, kom ik absoluut klaar. Het enige wat ik dus kan doen om niet klaar te komen en niet te gillen is, met regelmatige tussenpozen een tijdlang doodstil blijven staan. Ook dat valt op en bovendien is mijn Heer en Meester wel zo'n plaaggeest, dat hij mij te vroeg weer meetroont..... meer tekstfragmenten

“In de ban van zijn wil” ... “Een klein meisje ben je,” klonk zijn stem, haar gedachten radend, “en als klein meisje zal ik je straffen.” Hij pakte haar handen en trok haar zijwaarts naast zich. Met zijn linkerhand greep hij haar handen, met zijn rechter duwde hij haar naar voren, zodat ze gedwongen werd zich voorover te buigen en op haar buik kwam op zijn schoot te gaan liggen. Met zijn linkerhand duwde hij haar schouders verder naar beneden, zodat haar hoofd bijna de grond raakte en ze zich met haar handen op de vloer in evenwicht moest houden. Zijn rechterhand was intussen reeds bezig haar benen te verkennen en streelden onder haar jurk het kleine stukje naakte huid. Ze lag over zijn knie en zou billekoek krijgen! Wat voelde ze zich klein en beschaamd. Haar tranen kwamen als vanzelf. Een klein meisje dat weet dat ze door haar vader gestraft zal worden, haar billen omhoog, met slechts één vraag: krijg ik straf op mijn jurkje, mijn broekje of mijn blote billen? Zal hij mijn jurkje optillen, mijn broekje naar beneden trekken en mijn blote billen zien alvorens ze rood te slaan? Minutenlang bleef ze daar stil liggen. Toen pas streek hij haar jurkje glad over haar billen. Ze ademde opgelucht: ze zou slechts licht gestraft worden, geen blote billen maar geslagen worden op de stof van haar jurkje. Maar ze had haar conclusie te snel getrokken.... meer tekstfragmenten

“haremslavin” ... Drie seconden van even niets. Alleen daar te hangen. Wetend wie daar achter haar stond. Achad. De man die ze moest haten. De man die haar betoverde. Zo knap, zo aantrekkelijk, zo helemaal man. Wreed. Oh ja. Ze was het niet vergeten. Ze mocht het niet vergeten. Haar mantra, haar mantra moest haar redden. Zonder na te hoeven denken kwamen de woorden weer: hij is wreed, hij wil me onderwerpen, hij is wreed, hij wil... Weer grepen de vingers haar tepels. Resoluut nu, niet meer voorzichtig vragend, maar brutaal. Elke keer haar tepels draaiend tot waar ze -heel even- die scheut van pijn voelde. Een kreet ontsnapte haar. Ze liet het gaan. Hij draaide haar tepels, langzaam en voorzichtig, het genot en draaide door, de pijn, haar kreet. Keer op keer. Ze had haar mantra nu niet meer nodig: hij wil me onderwerpen, hij is wreed. Toch had ze geen moeite om zich er aan over te geven. De pijn was pijn, het genot was genot. Duidelijk herkenbaar. Elke keer opnieuw. Na het genot de pijn, na de pijn het genot. Steeds in datzelfde ritme. Zo voorspelbaar. Na elke pijnscheut begon ze te verlangen naar het genot, het genot dat altijd langer duurde dan de pijn. Dat langzaam over ging in de pijn. Maar wanneer werd het pijn? Hij veranderde niets in zijn tempo of in de kracht van zijn vingers. Maar was de pijn nog wel pijn? Net zoals het genot gleed de pijn als een lange rilling door haar hele lijf. Om op het hoogtepunt abrupt te stoppen. Ze merkte dat ze ook naar de pijn begon te verlangen..... meer tekstfragmenten

overzicht        de schrijvers         de boeken        Erobird winkel        tekstfragmenten        recensies